Jaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa!

Ik ben thuis. Zaterdag middag rond vieren ben ik aangekomen in Den Helder.
Ik ben blij, moe en opgelucht. Maar bovenal trots dat ik mijn avontuur heb volbracht.

Zeilend voor Texel

Onmiskenbaar Den Helder

Veilig in de jachthaven

Gibraltar-Fowey

Het vorige berichtje over mijn aankomst is geplaatst door mijn moeder. Ik dacht dat sommigen van jullie zich misschien zorgen begonnen te maken om mij.

Hoe was de oversteek? Nou het was 19 dagen stilte voor de storm, en daarna 36 uur verschrikkelijke storm. Om jullie een idee te geven van de eerste 19 dagen, post ik hier de smsjes die ik aan mijn familie heb gezonden (als ik binnen mobiel bereik was). En het bericht dat ik wilde posten toen ik aan Biskaje ging beginnen. Helaas ging het UMTS grapje niet nogmaals op, omdat Vodafone bleef volhouden dat mijn dongel al in gebruik was!!!!! Grrrrrrr.

16/09
Ben de straat v Gibraltar door! Ik was best zenuwachtig maar het ging perfekt! Gr Margriet

20/09
Passeer nu Cabo de Sao Vincente (zuid hoek Portugal)!Nog 900 mijl. Tot nu toe weinig wind, dus geen record tijd. Alles goed, nog niet zeeziek geweest. Gr M

28/09
Hallo, alles is nog goed. Tot nu toe weinig wind, en 's nachts veel mist. Ben nu bij La Coruna. Net over de helft. Hoop dat tweede gedeelte voorspordiger gaat. Ben niet zeeziek, en slaag erin veel te eten en voldoende te slapen/rusten. Gr Margriet

28/09
Ben meer bij Finisterre dan bij la Coruna! Maar duidelijk voorbij Vigo

28/09
Ga nu met 1.8 knoop. Maar wel 100% de goede kant op! Gr Margriet

28/09(stukje dat ik wilde posten toen ik binnen bereik was, maar ruzie had met Vodafone)

Weer een stukje verder

Inmiddels ben ik weer een stukje verder in mijn oversteek. Vaar nu vlak voor de kust bij La Coruna, en ben dus officieel over de heft van de oversteek!!! Het schiet niet erg op, want er staat bijzonder weinig wind. Ik heb nog geen een keer overwogen om een rif te steken. Meestal ga ik met een slakke gangetje van 1.5 knoop. ’s Nachts valt de wind vaak helemaal weg, en moet ik of op de motor, of accepteren dat ik door de stroming een paar mijl terug wordt gezet. Tot nu toe ongeveer 45 uur op de motor gevaren, vind dat heel acceptabel. Ik heb onvoldoende diesel om de hele tijd te kunnen motoren. Kan ongeveer 100 uur op de motor varen met mijn diesel voorraad. En natuurlijk moet ik wat overhouden om de haven binnen te varen in Fowey.

De afgelopen dagen is het heel mysterieus weer, lage bewolking, geen wind, en mooi gekleurde luchten. ’s Nachts is het heel vochtig, en is er veel mist. Best spannend. Op mijn AIS zie ik dat er op 2 tot 3 mijl afstand een groot schip is, maar als ik buiten sta, zie ik niets!!. De afgelopen dagen ook voorral overdag geslapen, en ’s nachts veel buiten geweest om uit te kijken. Ik ben vooral bang voor vissersschepen, die hebben vaak geen AIS, houden geen uitkijk, en varen wel vrij snel. Tot nu toe 2x bijna een aanvaring gehad met een vissersboot, en beide gevallen was ik gewoon aan dek, maar de vissers hebben mij niet gezien!!! Moest dus zelf op het laatste moment uitwijken.

Tot nu toe ook nog niet zeeziek geweest, maar voor de zekerheid wel aardig wat zeeziekte pillen geslikt. Er staan hier weinig golven, maar de oceaan deining rolt aardig. Binnen word ik dan ook heen een weer geslingerd. Omdat oceaan deining lange golven veroorzaakt rolt Madame Curie langzaam. Ik word dus nergens tegen aan gekwakt zoals het geval was bij eerdere oversteken.

Tot nu toe gezien:

1x walvis

1x schol tonijnen (+/- 30)

3x springende dolfijntjes (+/- 20 per keer)

Alle films en series die ik mee had heb ik bekeken, bijna alle luisterboeken beluisterd, het is tijd om thuis te komen.

Tot ziens in Engeland.

06/10
Heb geen zorgen. Alles goed, alleen wat veel wind. Moest wachten tot wind wat was gaan liggen om haven in te kunnen. Nog 10 mijl. Wel erg zeeziek


Zo als gezegd, de laatste 36 uur waren verschrikkelijk, veel overgeven, hoge golven, ik had de genua gereefd tot een klein stukje, hem vervolgens bak getrokken, en ik ging toch nog 6.5 knoop!!!

Ik ben blij dat ik ben aangekomen, en eigenlijk heb ik nog geen fut om een uitgebreider verslag te typen. Ik ben het eigenlijk zat, ik wil graag thuis zijn. Nog ruim 400 mijl. Ten opzichte van de 5000 die ik al heb afgelegd is het dus nog maar een klein stukje.

Morgen vertrek ik.

Margriet is veilig aangekomen in Fowey.

De wonderen van UMTS

De wonderen van UMTS. Ik zeil nu voor de Portugese kust, in de buurt van Lissabon. En ik heb UMTS bereik. Ik kan gewoon iets op mijn site posten!!!!

Alles is goed, het is weer een langzame oversteek. 's Nachts tot nu toe nauwelijks wind gehad. Sinds gister blaast de Portugese trade wind. Lekker windje, maar wel paltegen. Vandaag schiet het dus eindelijk een beetje op.

Ik laat het jullie weten als ik in Fowey ben aangekomen.

Sta nog steeds versteld dat ik gewoon op internet kan. Ben benieuwd hoeveel dit grapje me heeft gekost. Maar het is wel heel leuk!!!

Doei

Groot Britannie

Op 16 september ben ik vertrokken richting Fowey, een plaats in de buurt van Plymouth. Dit is rond de 1100 mijl varen, en het eerste stuk is zeker met tegen wind. De zogenaamde Portugese trade winds. Ik hou rekening met een oversteek van 3 weken of langer. Het hangt natuurlijk af van de wind en het aantal depressies dat overtrekt. Om toch nog wat te lezen te hebben op mijn blog, toch een post, met foto's genomen door anderen.


Foto Milorad Cakara




Hopelijk is het net zo relaxt.
Foto Milorad Cakara



Foto Coby Oskam

Foto Coby Oskam

Gibraltar

De eerst nacht heb ik heerlijk geslapen, maar 's morgens schrok ik me te pletter. Een oorverdovend geluid, het leek wel naast mijn boot te zijn. Ik snel naar buiten om te zien wat het was. Een vliegtuig????? Hmmm, ik blijk lettelijk 50 meter naast de landingsbaan te liggen.

Voor iedereen die denkt dat ik overdrijf.

En speciaal voor mijn vader onderstaande foto. De weg naar de grens loopt dwars over de landingsbaan. Dus als een vliegtuig wil landen, dan gaat de weg dicht, vliegtuig landen of opstijgen, en dan kan de weg weer open. Net zo makkelijk.

Weg dwars over de landingsbaan.

Omdat het blijkbaar onmogelijk is de riem voor de stuurautomaat in de Med te kopen, had ik er via internet 2 besteld, en bij mijn broertje laten bezorgen. Die heeft ze vervolgens weer verstuurd naar Gibraltar. Dus vol spanning wilde ik de ochtend na mijn aankomst vertrekken naar het postkantoor om te zien of mijn autohelm riem is aangekomen,spannnend. Nog voor ik de steiger af was wisten mede cruisers me al te vertellen dat het vandaag een nationale vrije dag is in Gibraltar, en dat alles dus dicht is. Echt alles zit tegen met die riem. Morgen ga ik weer proberen, ik hoop dat het pakketje is aangekomen. Zou wel fijn zijn om de autohelm te hebben op de grote oversteek.

Het vervolg, nee ook de volgende dag niet. Er rust een vloek op deze riem. Op de terugweg heb ik toch maar even bij de lokale watersportzaak gevraagd of ze er een op voorraad hebben. Jaaaaaa, ze hebben er een. In eerste instantie was ik nog wat krenterig, ik legde aan de verkoper uit dat ik de volgende dag eerst nog naar het postkantoor zou gaan om te kijken of mijn pakketje er zou zijn. Zodra ik de deur uit was bedacht ik mij. Met mijn geluk, komt voor het eerst in 5 jaar iemand om die riem vragen vanmiddag, en dan grijp ik morgen mis. Dus gelijk weer naar binnen gegaan, en de riem gekocht.

Riem was in enkele seconden geinstalleerd, maar bij het aan zetten van de stuurautomaat, sloeg de zekering door. Alles weer los gehaald, opnieuw aan, weer zekering door. Hmmm. Nieuw probleem.

Inmiddels de stuurautomaat weer uit elkaar gehaald, en zoals vertrouwd, gewoon een electrische fout. Er is zout water via de knopjes naar de printplaat gelopen, en nu is de printplaat gecorrodeerd. Stuk dus. Gelukkig is de volgende ochtend mijn pakketje aangekomen. Ik heb nu 3 riemen, en een stukke stuurautomaa. Zucht.


Maar er zijn ook voldoende leuke dingen in Gibraltar. De rots en zijn bewoners.

Donkere wolk boven de rots.

Het is hier fris, en erg vochting met een frisse wind (durf voor alle mensen in Nederland niet te zeggen dat het hier koud is) maar ik heb voor het eerst sinds lange tijd weer eens een lange broek aan gehad.


Lange mouwen!!!



Waarom kijken ze altijd weg als ik een foto neem?

In de rots zijn druipsteen grotten. Niet zo mooi als in
Slovenie, maar wel leuk.

Ibiza-Gibraltar

Een oversteek van 380 mijl, dus dat is goed te doen. De afgelopen dagen zijn er een aantal regenbuien overgetrokken. Kan ik vast een beetje wennen aan het slechte weer wat ik nu langzamerhand tegemoet vaar.

Donkere wolken boven Ibiza stad.

Ik heb deze oversteek mijn geduld getest, maar ik ben niet helemaal geslaagd. Op zich was het maar rond de 380 mijl, maar de eerste twee dagen had ik wind tegen, rond windkracht 6, en kruizen is niet het sterkste punt van Madame Curie. Dus toen heb ik maar rond de 50 mijl per etmaal gedaan. Daarna kreeg ik een mild windje mee. Rond de 3 beaufort overdag, rond de 0 beaufort s'nachts. Ook direkt voor de wind is Madame Curie geen snelheids koningin, en ik moet dan de heletijd sturen, het stuurautomaat probleem is nog niet opgelost. Dus om toch nog te rusten ging ik 's nachts maar wat dobberen, en dan de volgende ochtend weer verder. Door de stroming 0.5 tot 1 knoop werd ik wel weer een stukje terug gezet naar Ibiza. De laatste 4 dagen waren verschrikkelijk. Omdat er zoveel water uit de Med verdampt, en dat moet worden aangevuld via de straat van Gibraltar staat er onder de Spaanse zuidkust de hele tijd 1-3 knopen stroom tegen. Alleen bij springtij is het mogelijk dat er een hele zwakke stroom naar buiten staat, maar dat is maar heel even. Als de wind dan ook nog uit het westen komt, dan staat 24 per dag een stroom naar het oosten. Dus, als ik 3 mijl per uur vaar gemiddeld, in de goede richting, dan doe ik per etmaal:


hmmmm oh maar 24 mijl, want ik heb gemiddeld 2 knopen stroom tegen. Dus ondanks meer motor gebruik (ok eerlijk, ik denk de laatste 3 dagen wel 10 uur per dag, mijn geduld was echt op) ging ik nog steeds maar rond de 30 mijl per dag de goede kant op. Hopeloos frustrerend. Had dit van de stroom een beetje onderschat. Verder is het wel een morele opsteker als je af en toe stroom mee hebt, maar zelfs dat was niet het geval. Bummer.

Natuurlijk staat het allemaal keurig in pilot, maar die heb ik pas onderweg gelezen. Misschien maar beter ook, want anders was ik misschien vooraf al wat gedeprimeerd geworden.
Dus na 8 etmalen en 4 uur, aankomst Gibraltar.

Maar ik heb ook eindelijk gedurende langere tijd dolfijntjes, en (kleine) walvissen gezien. En daar kunnen jullie nu van meegenieten. De videos zijn wel wat schommelig, maar die beestjes komen altijd als ik vanwege de golven minstens 1 hand voor mezelf nodig heb. De dolfijntjes of kleine walvissen, ik weet het niet zeker, misschien dat jullie het weten, waren zeker 3 meter, en veel groter dan alle dolfijntjes die ik ooit heb gezien. Ze waren zo dicht bij mijn boot, minder dan 30 cm ernaast, dat ik ze wel had kunnen aanraken!

En eindelijk ook een tijdje gewone dolfijntjes naast de boot gehad. Daar word ik ondanks mijn frustratie, toch altijd wel vrolijk van!!!